1. „Kto może zagrać w teatrze, czyli rodzaje teatru” – rozmowa kierowana z wykorzystaniem ilustracji. Rodzic pokazuje dziecku różne przedmioty (ilustracje poniżej): kukiełka, pacynka, łyżka, marionetka i pyta: Co to za przedmioty?
KUKIEŁKA
PACYNKA
MARIONETKA
ŁYŻKA
Dziecko podaje nazwy rekwizytów. Czy mogą one zagrać w teatrze? Dziecko wyraża swoją opinię. Rodzic zwraca uwagę, że łyżka też może zagrać w teatrze, jeżeli ożywi ją aktor. Są różne teatry, np.
2. „Robimy kukiełki” – praca plastyczno-techniczna.
Dziecko dostaje drewnianą łyżkę. Rodzic prosi, by zrobiło z niej kukiełkę. Dziecko z pomocą rodzica ozdabia łyżkę w dowolny sposób, doklejając im oczy, rysując buzię mazakami. Z bibuły lub włóczki można zrobić włosy.
3. „Marionetka i animator” – zabawa ruchowa, analogiczna do zabawy w lustro.
Dziecko jest ustawione w parze z rodzicem (siostrą, bratem). Jedna osoba-marionetka leży, druga-animator stoi nad nim w rozkroku. Animator ma za zadanie ożywić swoją marionetkę, tzn. gdy wyciąga rękę w kierunku ręki marionetki, ta unosi swoją, gdy kieruje rękę nad nogę marionetki, dziecko-marionetka unosi ją. Zabawę powtarzamy kilkukrotnie, zmieniając role w parze.
4. „Dobre maniery w teatrze” – rozmowa kierowana z wykorzystaniem sylwet z emocjami (2 wycięte z bloku technicznego koła: na jednym narysowana uśmiechnięta buźka, na drugim narysowana smutna buźka). Rodzic zadaje pytania na temat tego, jak należy zachować się w teatrze. Dziecko po każdym zdaniu podnosi do góry swoje sylwety z emocjami (jeżeli zachowanie opisane przez rodzica jest dobre – sylwetę z uśmiechniętą buźką, jeżeli było niewłaściwe – sylwetę ze smutną miną) i kończą zdanie: Jeśli… to jesteśmy źli/szczęśliwi, bo nam przeszkadza/nie przeszkadza.
Rodzic może dowolnie modyfikować zabawę tak, aby omówić wszystkie aspekty kulturalnego zachowania w teatrze.
5. Dla chętnych dzieci – zabawa w teatrzyk cieni
https://youtu.be/Y203KzjHkyU