DZIEŃ DOBRY, MAM NADZIEJĘ, ŻE DZIŚ BĘDZIE PIĘKNY DZIEŃ I WYBIERZECIE SIĘ NA WIOSENNY SPACER, WIĘC MOŻECIE BAWIĆ SIĘ PRZED LUB PO SPACERZE.
ZAPRASZAM NA SPOTKANIE Z WIEJSKIMI ZWIERZAKAMI I ICH DZIEĆMI.
Zaczynamy https://www.youtube.com/watch?v=VyXhyl00qGw&t=126s
1. Ćwiczenia oddechowe – liczenie elementów wyciętych z papieru, przenoszenie ich za pomocą słomki. Karta pracy 1
Wykonana poprzedniego dnia przez dzieci sylweta krowy, wycięte z papieru łaty, kartoniki z narysowanymi na nich kropkami (od 2 do 5), słomka do napojów, pojemnik, taca.
Dziecko układa na stole wykonane dzień wcześniej sylwetę krowy .Rodzic umieszcza na stole tacę, na której znajdują się sylwety łat wycięte z białego papieru. Dziecko będzie je przenosiło na sylwetę krowy. W tym celu losuje z pojemnika kartonik z narysowanymi na nim kropkami (od 2 do 5). Biorą z tacy odpowiednią liczbę sylwet łat. Za pomocą rurki do napojów przenosi je na sylwetę krowy. Powtarza te czynność kilka razy, za każdym razem losując inny kartonik. Na zakończenie zadania przykleja na sylwecie krowy tyle sylwet łat, ile kropek wylosowały na ostatnim kartoniku.
2. Zabawy konstrukcyjne – budowanie domu dla ulubionego wiejskiego zwierzęcia.
Klocki, zdjęcia dowolnych zwierząt wiejskich.
Układamy na stole zdjęcia dowolnych zwierząt wiejskich. Dziecko wskazuje swoje ulubione zwierzę. Uzasadnia wybór. Następnie buduje dla tego zwierzęcia dom z klocków i nadają mu nazwę.
3. Dorosłe zwierzęta i młode zwierzęta – zabawy dydaktyczne.
Rozwiązywanie zagadek (wg. Iwony Fabiszewskiej). Wskazywanie odpowiednich obrazków zwierząt. Karta pracy 2, Karta pracy 3
Zielona tkanina, obrazki dorosłych zwierząt wiejskich: kury, świni, konia, kaczki, krowy.
Kładziemy na podłodze zieloną tkaninę, a obok niej – ułożone tak, aby nie było widać, co przedstawiają (obrazkami na dół) – zdjęcia: dorosłych zwierząt: kury, konia, kaczki, krowy, Pytamy, z czym kojarzy się dziecku zielona tkanina. Proponuje, aby podczas dzisiejszych zabaw była ona łąką, na której spotkały się wiejskie zwierzęta. Jeśli dziecko rozwiąże zagadki, wtedy dowiedzą się, jakie zwierzęta na nią przybyły.
Na śniadanie owies je,
czasem rżeniem wita cię. (koń)
Ma ryjek różowy
i małe kopytka.
Wszystko ładnie zjada
ze swego korytka. (świnia)Ptak domowy,
jajka znosi
i o ziarnka, gdacząc, prosi. (kura)Je trawę na łące,
czasem łaty ma.
A gdy rolnik ją wydoi,
to mu mleko da. (krowa)Kiedy idzie polną ścieżką,
kwacze głośno: kwa, kwa, kwa. (kaczka)
Po usłyszeniu każdej zagadki dziecko podają jej rozwiązanie, wyszukują wśród obrazków odpowiednie zwierzę i układają obrazek w dowolnym miejscu na zielonej tkaninie.
Przyporządkowywanie młodych zwierząt do zwierząt dorosłych. Wskazywanie różnic między nimi.
Informujemy dziecko, że każde dorosłe zwierzę przybyło ze swoim dzieckiem. Układamy obok zielonej tkaniny zdjęcia młodych zwierząt. Dziecko wskazuje odpowiednie zdjęcia, wymawia głośno nazwy młodych osobników i łączy w pary mamę i jej dziecko – układa obrazki zwierząt blisko siebie na tkaninie. Następnie dokładnie przygląda się im i porównuje wygląd zwierząt, określając najważniejsze różnice między nimi (np. kolor dorosłej kaczki i małego kaczątka).
4. Zabawa ruchowa Jakie to zwierzątko?
Kostka (może być wykonana z papieru ze ściankami w kolorach: białym, brązowym, różowym, żółtym, czarnym, niebieskim.)
Pokazujemy dziecku kostkę, która ma każdą ściankę w innym kolorze: brązowa to źrebię, czarna to cielę, biała to kaczę, różowa to prosię, żółta to kurczę, a niebieska to dowolne młode zwierzę. Dziecko rzuca kostką i odgaduje nazwę zwierzątka, po czym naśladuje sposób jego poruszania się i głos.
5. Zabawa ruchowa Kaczki na spacerze.
Dziecko jest kaczką. Spaceruje po dywanie w sposób charakterystyczny dla tych zwierząt (w przysiadzie, trzymając się rękami za kostki nóg). Na sygnał rodzica . – uderzenie w dwa klocki – kaczka zatrzymuje się i porusza skrzydłami (dziecko wyciąga ręce, zgięte w łokciach, w bok i w szybkim tempie porusza nimi w górę i w dół).
6. Nauczcie się piosenki na zasadzie echa muzycznego, nagranie piosenki Na naszym podwórku. (piosenka z wtorku)
I. Na naszym podwórku zwierząt jest bez liku.
Konik w stajni, mysz w spiżarni, a kurki – w kurniku.Ref.: „Ihaha!” – rży nasz konik.
„Me, me, me”, z kózką w chórku.
Dobrze nam tu razem na naszym podwórku.II. Na naszym podwórku jest bardzo wesoło.
Kurki gdaczą, kaczki kwaczą, piesek biega w koło.Ref.: „Kwa, kwa, kwa” – kwacze kaczka.
„Ko, ko, ko” – kurki w chórku.
Bardzo nam wesoło na naszym podwórku.III. Na naszym podwórku zwierzęta się czubią.
Kot mysz łapie, piesek chrapie, lecz wszyscy się lubią.Ref.: „Hau, hau, hau” – piesek szczeka.
„Miau, miau, miau” – z kotkiem w chórku.
Wszyscy się lubimy na naszym podwórku
7. Rytmiczne dzielenie nazw zwierząt (na sylaby). Rozpoznawanie nazw zwierząt wypowiadanych sylabami.
Obrazki lub zdjęcia przedstawiające zwierzęta wiejskie, klocki.
Układamy na stole sylwety różnych wiejskich zwierząt (można wykorzystać pomoce z poprzednich zabaw ). Następnie rytmicznie (sylabami) wymawiamy ich nazwy. Dziecko łączy sylaby, wypowiada całe słowo i wskazuje odpowiedni obrazek. Następnie ponownie dzieli nazwę rytmicznie (na sylaby), układa odpowiednią liczbę klocków, głośno je liczy i podaje wynik.
Wymawiać sylaby może również dziecko. Wtedy rodzic odgaduje słowo i wskazuje odpowiedni obrazek.
8. Ćwiczenie wyrabiające prawidłową postawę.
Nagranie piosenki Na naszym podwórku, dwa klocki, dla dziecka mały ręcznik.
Dziecko kładzie woreczek ( mały złożony ręcznik) na głowie i wyprostowane, unosząc kolana, maszeruje w określonym przez rodzica kierunku. Na podane sygnały wykonuje zadania.
Dziecko:
Jedno uderzenie w klocki, wykonuje obrót wokół siebie, przechodzi powoli do przysiadu, trzy uderzenia, przechodzi do pozycji stojącej, wykonuje podskoki w wolnym tempie, dwa uderzenia wraca do marszu w określonym kierunku.
9. Jak odpoczniecie to posłuchajcie o awanturze na wiejskim podwórku.
https://www.youtube.com/watch?v=UuCFX15Z1bI
MIŁEJ ZABAWY:)
Pliki do pobrania